یک DNS Cache (گاهی اوقات به عنوان حافظه نهان DNS خوانده می شود) یک پایگاه داده موقت است که توسط سیستم عامل رایانه نگهداری می شود و شامل سوابق تمام بازدیدهای اخیر و بازدیدهای انجام شده از وب سایت ها و سایر دامنه های اینترنتی است.
به عبارت دیگر ، یک DNS Cache فقط یک حافظه از جستجوی اخیر DNS است که کامپیوتر شما می تواند به سرعت هنگام مراجعه به وب سایت به آن مراجعه کند.
اینترنت برای حفظ نمایه ای از تمام وب سایت های عمومی و آدرس های IP مربوطه ، به سیستم DNS متکی است. می توانید به عنوان یک دفترچه تلفن به آن فکر کنید.
با داشتن یک دفترچه تلفن ، لازم نیست شماره تلفن همه را به خاطر بسپاریم ، این تنها راه ارتباط برقرار کردن تلفن ها است: با یک شماره. به همین روش ، از DNS استفاده می شود بنابراین می توانیم از به یاد آوردن آدرس IP هر وب سایت که تنها راه ارتباطی تجهیزات شبکه با وب سایت هاست ، خودداری کنیم.
این همان اتفاقی است که هنگام درخواست از مرورگر وب خود برای بارگیری یک وب سایت در پشت پرده می افتد.
شما یک URL مانند shetabanhost.com تایپ می کنید و مرورگر وب شما از روتر شما آدرس IP را می پرسد. روتر دارای یک آدرس سرور DNS ذخیره شده است ، بنابراین از سرور DNS آدرس IP آن نام میزبان را می خواهد. سرور DNS آدرس IP را که متعلق به shetabanhost.com است پیدا می کند و سپس قادر به درک وب سایتی است که از شما درخواست می کنید ، پس از آن مرورگر شما می تواند صفحه مناسب را بارگیری کند.
این اتفاق برای هر وب سایتی که می خواهید بازدید کنید اتفاق می افتد. هر بار که به وب سایت با نام میزبان خود مراجعه می کنید ، مرورگر وب درخواستی را به اینترنت آغاز می کند ، اما تا زمانی که نام سایت به آدرس IP تبدیل نشود ، این درخواست تکمیل نمی شود.
در واقع DNS Cache در هر سلسله مراتب از فرآیند “جستجو” وجود دارد که در نهایت رایانه شما را مجبور به بارگیری وب سایت می کند. رایانه به روتر شما می رسد ، که با ISP شما تماس می گیرد ، که ممکن است قبل از پایان یافتن در “سرورهای روت DNS” ، به ISP دیگری برخورد کند. هر یک از این نقاط در این فرآیند به همین دلیل دارای یک DNS Cache است ، یعنی سرعت بخشیدن به فرایند.
قبل از اینکه یک مرورگر درخواست های خود را به شبکه خارجی ارسال کند ، رایانه هرکدام را رهگیری می کند و نام دامنه را در پایگاه داده DNS Cache جستجو می کند. این دیتابیس لیستی از تمام نام های دامنه اخیراً دسترسی یافته و آدرس هایی را که DNS برای اولین بار که درخواست شده است برای آنها محاسبه کرده است.
محتویات DNS Cache لوکال را می توان با استفاده از دستور ipconfig / displaydns در Windows مشاهده کرد ، با نتایج مشابه به این:
در DNS ، “A” record بخشی از ورودی DNS است که حاوی آدرس IP برای نام میزبان داده شده است. حافظه نهان DNS این آدرس ، نام وب سایت درخواستی و چندین پارامتر دیگر را از ورودی DNS میزبان ذخیره می کند.
امیدواریم از این مقاله بهره لازم را برده و برای شما مفید بوده باشد. نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید.
ما را در شتابان هاست دنبال کنید.