chroot یک دستور یا یک پوسته تعاملی را از دایرکتوری دیگری اجرا می کند و با آن دایرکتوری به عنوان root رفتار می کند. این فرآیند به عنوان تغییر root نامیده می شود و به root دایرکتوری جدید “chroot jail” گفته می شود. در ادامه با ما همراه باشید تا شما عزیزان و همراهان را بطور کامل با این دستور و کاربرد آن آشنا کنیم.
اصطلاح “chroot” به فرایندی برای ایجاد یک محیط مجازی در سیستم عامل یونیکس ، جدا کردن آن از سیستم عامل اصلی و ساختار دایرکتوری اشاره دارد. این فرآیند در اصل یک فضای محدود ، همراه با دایرکتوری اصلی خود ، برای اجرای یک برنامه نرم افزاری ایجاد می کند. این محیط مجازی به طور جداگانه از دایرکتوری اصلی سیستم عامل اجرا می شود. هر برنامه نرم افزاری دیگری که در این محیط اجرا می شود ، فقط می تواند به فایلهای موجود در دایرکتوری خود دسترسی پیدا کند. این یعنی دسترسی به پرونده های خارج از آن دایرکتوری امکان پذیر نمی باشد. این محیط مجازی محدود همیشه “chroot jail” نامیده می شود.
chroot برای اولین بار در توسعه نسخه یونیکس ۷ در سال ۱۹۷۹ مورد استفاده قرار گرفت. بعداً در ۱۸ مارس ۱۹۸۲ به BSD اضافه شد. برنامه نویسان کامپیوتر می توانند از یک محیط مجازی chroot برای تهیه و آزمایش برنامه های نرم افزاری استفاده کنند ، به خصوص اگر انجام دادن و آزمایش آن در سیستم تولید بیش از حد خطرناک باشد. آنها همچنین می توانند از یک محیط مجازی chroot برای اجرای برنامه های نرم افزاری که دارای مشکلات سازگاری با سیستم عامل کامپیوتر هستند استفاده کنند. آنها می توانند نرم افزار را در محیط مجازی ، همراه با لایبرری های پشتیبانی شده و پرونده هایی که برای اجرای نرم افزار مورد نیاز هستند ، تنظیم کنند. همچنین توسط سیستمهای POSIX برای سرورهای FTP مورد استفاده قرار می گیرد تا مشتری FTP غیر قابل اعتماد را جدا کند.
chroot [OPTION] NEWROOT [COMMAND [ARG]...]
chroot یک دستور با دایرکتوری root در NEWROOT اجرا می کند.
اگر هیچ دستورالعملی مشخص نشده است ، آنوقت chroot فرمان زیر را اجزا می کند.
‘${SHELL} -i‘
امیدواریم این مقاله برای شما مفید بوده و از آن بهره لازم را برده باشید. نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید.
ما را در شتابان هاست دنبال کنید.