شاید برخی از شما همراهان عزیز هنگام افزودن دیسک جدید از شما پرسیده می شود که می خواهید با کدام یک دوست دارید پارتیشن خود را ایجاد کنید ولی معنا و مفهوم GPT و MBR را نمی دانید. ما در این مطلب به شما همراهان عزیز شتابان هاست تفاوت MBR و GPT را آموزش می دهیم. ما را همراهی کنید تا با تفاوت MBR و GPT آشنا شوید.

GPT و MBR چه کاری انجام می دهند:

قبل از استفاده ازاین دو باید یک درایو را پارتیشن بندی کنید. (MBR (Master Boot Record و (GPT (GUID Partition Table دو روش مختلف برای ذخیره اطلاعات پارتیشن بندی در درایو هستند. این اطلاعات شامل جایی است که پارتیشن ها در آن اجرا می شوند، بنابراین سیستم عامل شما می داند که کدام بخش به هر پارتیشن تعلق دارد و کدام پارتیشن قابل بوت است. به همین دلیل است که باید قبل از ایجاد پارتیشن در درایو ، MBR یا GPT را انتخاب کنید.

محدودیت های MBR:

MBR برای اولین بار در سال ۱۹۸۳ توسط IBM PC DOS 2.0 معرفی شد. MBR یک بخش بوت ویژه است که در ابتدای درایو قرار دارد. این بخش حاوی یک بوت لودر برای سیستم عامل نصب شده و اطلاعات مربوط به پارتیشن های منطقی درایو است. بوت لودر کد کمی است که عموماً لودر بوت بزرگتر را از پارتیشن دیگر درایو بار می دهد. اگر ویندوز نصب کرده اید، بیت های اولیه بوت لودر ویندوز در اینجا ساکن هستند. به همین دلیل ممکن است مجبور شوید MBR خود را تغییر دهید. اگر لینوکس نصب کنید، بوت لودر GRUB به طور معمول در MBR قرار خواهد گرفت.

MBR محدودیت های خود را دارد. برای مبتدیان، MBR فقط با دیسک های اندازه ۲ TB کار می کند. MBR همچنین تنها از چهار بخش اصلی پشتیبانی می کند – اگر می خواهید بیشتر از این ابزار استفاده کنید، باید یکی از بخش های اصلی خود را به عنوان “یک پارتیشن گسترده” تبدیل کنید و در داخل آن پارتیشن های منطقی ایجاد کنید.

مزایای GPT:

GPT مخفف GUID Partition Table است. این یک استاندارد جدید است که به تدریج MBR را جایگزین می کنند. این با UEFI همراه است، که جایگزین BIOS قدیمی و محصور قدیمی با چیزی مدرن تر است. GPT، به نوبه خود، سیستم پارتیشن بندی قدیمی MBR را با چیزی مدرن تر جایگزین می کند. به این دلیل که هر پارتیشن موجود در درایو شما یک “شناسه جهانی منحصر به فرد” یا GUID دارد یک رشته تصادفی است که هر پارتیشن GPT روی زمین شناسه منحصر به فرد خود را دارد.

درایوهای مبتنی بر GPT می توانند بسیار بزرگتر باشند و محدودیت اندازه آن به سیستم عامل و سیستم های پرونده آن بستگی دارد. GPT همچنین تعداد تقریباً نامحدودی از پارتیشن ها را اپشتیبانی می کند. مجدداً ، سیستم عامل شما در اینجا محدود خواهد بود. ویندوز حداکثر ۱۲۸ پارتیشن را در درایو GPT پشتیبانی می کند، و لازم نیست یک پارتیشن طولانی ایجاد کنید تا آنها کار کنند.

در دیسک MBR، داده های پارتیشن بندی و بوت در یک مکان ذخیره می شود. اگر این داده ها رونویسی یا خراب شده اند، دچار مشکل می شوید. در مقابل، GPT چندین نسخه از این داده ها را در دیسک ذخیره می کند، بنابراین در صورت خراب شدن اطلاعات می تواند بازیابی شود.

امیدواریم از این مقاله بهره لازم را برده و برای شما مفید باشد.

ما را در شتابان هاست دنبال کنید.