subnet یک پارتیشن منطقی از یک شبکه IP به چند بخش کوچکتر از شبکه است. به طور معمول برای تقسیم شبکه های بزرگ به زیر مجموعه های کوچکتر و کارآمدتر مورد استفاده قرار می گیرد.
اینترنت از شبکه های زیادی تشکیل شده است که توسط بسیاری از سازمان ها اداره می شوند. به نوبه خود ، شبکه هر سازمان می تواند از شبکه های کوچکتر یا subnet تشکیل شود. هر subnet به دستگاههای متصل خود اجازه می دهد تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و از روترها برای برقراری ارتباط بین زیر شبکه ها استفاده می شود. اندازه یک subnet بستگی به نیاز اتصال و فناوری شبکه به کار رفته دارد. یک subnet نقطه به نقطه اجازه می دهد تا دو دستگاه به یکدیگر متصل شوند ، در حالی که یک زیر شبکه مرکز داده ممکن است برای اتصال بسیاری از دستگاه های دیگر طراحی شود.
هر سازمان وظیفه تعیین تعداد و اندازه زیر شبکه هایی را که ایجاد می کند ، در محدوده فضای آدرس موجود برای استفاده از آن است. جزئیات تقسیم بندی زیر شبکه در یک سازمان همچنان لوکال برای آن سازمان است. دستگاه های شبکه در یک سازمان در اینترنت نیازی به دانستن جزئیات تقسیم بندی زیر شبکه در استفاده سایر سازمان ها ندارند.
در ادامه با ما در شتابان هاست همراه باشید.
Subnetting تقسیم منطقی فضای آدرس شبکه به بخشهایی است که برای اندازه شبکه های داخلی سازمان مناسب است و باعث بهبود راندمان تخصیص آدرس می شود. در درخواست نظرات ۹۵۰ (RFC 950) توضیح داده شده است و به شدت با آدرس های IP ، ماسک های subnet ، و نماد CIDR در ارتباط است.
آدرس IP به دو قسمت تقسیم می شود: پیشوند شبکه (همچنین به آن شناسه شبکه می گویند) و میزبان شناسه. نکته پیش فرض که پیشوند شبکه و شناسه میزبان را از هم جدا می کند بستگی به این دارد که آیا آدرس یک کلاس کلاس A ، کلاس B یا کلاس C است. شکل ۱ آدرس IPv4 کلاس B ، ۱۷۲٫۱۶٫۳۷٫۵ را نشان می دهد. پیشوند شبکه آن ۱۷۲٫۱۶٫۰٫۰ و شناسه میزبان ۳۷٫۵ است.
مکانیزم subnet از بخشی از فیلد Host ID برای شناسایی زیرشاخه های فردی استفاده می کند. شکل ۲ سومین نمونه از شبکه ۱۷۲٫۱۶٫۰٫۰ را که به عنوان یک Subnet ID استفاده می شود نشان می دهد. از یک ماسک subnet برای شناسایی بخشی از آدرس که باید به عنوان Subnet ID استفاده شود ، استفاده می شود. ماسک subnet با استفاده از یک عملیات دودویی و AND ، در آدرس کامل شبکه اعمال می شود و نتیجه آن Subnet ID است. در عملکرد دودویی و AND ، فقط هنگامی که دو بیت هر دو هستند ، نتیجه ۱ است (۱ و ۱ = ۱).
در شکل ۲ ، AND آدرس IP و ماسک Subnet ID را تولید می کند. هر بیت آدرس باقی مانده شناسه میزبان را شناسایی می کند. زیر شبکه در شکل ۲ به عنوان ۱۷۲٫۱۶٫۲٫۰ شناخته شده است و میزبان شناسه ۵ است. در عمل ، کارکنان شبکه معمولاً فقط با Subnet ID به یک زیر شبکه مراجعه می کنند. معمولاً شنیدن کسی گفته است ، “Subnet 2 امروز مشکلی دارد” یا “مشکلی در زیر شبکه دو وجود دارد.”
شناسه Subnet توسط روترها برای تعیین بهترین مسیر بین Subnet ها استفاده می شود. شکل ۳ شبکه ۱۷۲٫۱۶٫۰٫۰ را نشان می دهد ، با سومین octet به عنوان Subnet ID. چهار تا از ۲۵۶ زیر شبکه ممکن به یک روتر متصل شده است. هر زیر شبکه با شناسه زیر شبکه یا آدرس زیر شبکه با شناسه میزبان تنظیم شده است .۰ – به عنوان مثال ، ۱۷۲٫۱۶٫۲٫۰٫ رابط های روتر شناسه میزبان از ۰٫۱ به عنوان مثال ، ۱۷۲٫۱۶٫۲٫۱ اختصاص داده شده است.
هنگامی که روتر بسته ای را که به یک میزبان روی یک زیر شبکه متفاوت از فرستنده – میزبان A برای میزبان C دریافت می کند ، به عنوان مثال – ماسک Subnet را می شناسد و از آن برای تعیین Subnet ID میزبان C. استفاده می کند. جدول برای یافتن رابط متصل به زیر شبکه میزبان C و بسته موجود در آن رابط را وارد میکند.
امیدوارم این مقاله براتون مفید بوده باشه.
ما رو تو شتابان هاست دنبال کنید. 🙂