network time protocol یا NTP نتیجه کار توسعه دیوید ال میلز ، استاد دانشگاه Delaware است. اولین مشخصات رسمی پروتکل ، که جزئی از خانواده پروتکل اینترنت است ، در سپتامبر ۱۹۸۵ در RFC 958 منتشر شد. این برنامه NTP را به عنوان پروتکل همگام سازی ساعت های شبکه چندگانه از طریق مجموعه ای از سرویس گیرندگان و سرورهای گسترده توصیف می کند. پیشینیان آن پروتکل زمان و پیام زمانی ICMP هستند که عملکرد آنها در پروتکل زمان شبکه ترکیب شده است. NTP براساس پروتکل داده کاربر (UDP) است که انتقال داده های بی سیم را امکان پذیر می کند. شماره درگاه UDP برای این ۱۲۳ است.
NTP سازوکارهای اساسی پروتکل لازم برای همگام سازی زمان سیستم های مختلف با دقت یک نانو ثانیه را در اختیار شما قرار می دهد. همچنین حاوی مقررات برای مشخص کردن دقت و منابع احتمالی خطای ساعت سیستم لوکال است. پروتکل فقط نوع نمایش داده ها و قالب های پیام را مشخص می کند ، اما الگوریتم های همگام سازی و فیلتر را ارائه نمی دهد.
در ادامه با ما در شتابان هاست همراه باشید.
برای همگام سازی ساعت رایانه ها به یک nanosecond ، پروتکل زمان شبکه از زمان جهانی هماهنگ (UTC) استفاده می کند ، که از سال ۱۹۷۲ آغاز شده است. این با روش های مختلفی از جمله سیستم های رادیویی و ماهواره ای تعیین می شود. خدمات مهم مانند سیستم موقعیت یابی جهانی (GPS) برای دریافت سیگنال های مربوطه به گیرنده های ویژه ای مجهز شده اند. از آنجا که تجهیز هر رایانه به این نوع گیرنده نه مقرون به صرفه خواهد بود و نه امکان پذیر است ، سرورهای به اصطلاح اصلی اولیه نیز وجود دارند که دارای گیرنده UTC نیز هستند. با استفاده از پروتکل هایی مانند NTP ، این سرورها ساعت رایانه های موجود در شبکه خود را همزمان می کنند.
در این فرآیند هماهنگ سازی ، مراتب ساختار سلسله مراتبی متفاوتی از فاصله با منبع UTC وجود دارد ، همچنین به عنوان “strata” شناخته می شود. به عنوان مثال ، تمام دستگاه های فنی که زمان خود را از یک سرور زمان اصلی یا یک سیستم ناوبری ماهواره ای می گیرند در طبقه بندی ۰ طبقه بندی می شوند. نمونه هایی از این ساعت ها ساعتهای اتمی یا رادیویی هستند. رایانه ای که UTC را از این نوع ساعت اتمی یا رادیویی بدست می آورد ، مطابق با لایه ۱ و غیره است. هر سیستم برای سیستم های طبقه زیر مشتری و قشر قبلی و سرور است.
ویژگی های اصلی پروتکل زمان شبکه که هم اکنون در نسخه چهارم آن (NTPv4) موجود است ، به شرح زیر خلاصه می شود:
در ابتدا ، پروتکل زمان شبکه بخصوص برای سیستم های UNIX ساخته شده است ، که در آن پروتکل هنوز به شکل فرایند پس زمینه ntpd پیاده سازی شده است. این هم به عنوان مشتری است که می تواند سیستم لوکال را همگام کند و هم به عنوان سرور NTP برای سایر سیستم ها. برای مدت طولانی ، این سرویس همچنین اولین انتخاب برای اجرای NTP در توزیع های لینوکس بود – نسخه های جدیدتر به طور فزاینده به برنامه مشتری متکی می شوند ، که بخشی از مدیر سیستم است. سیستم عامل های MacOS و ویندوز هم اکنون نیز از پروتکل زمان شبکه برای بدست آوردن UTC از طریق اینترنت با فرآیندهای ساده سیستم و بدون نرم افزار اضافی استفاده می کنند.
امیدوارم این مقاله برای شما مفید بوده باشد.
ما را در شتابان هاست دنبال کنید.