یک وسیله ارتباطی کاملاً ضروری مشترک هنگام تبادل داده بین دو سیستم رایانه ای در یک شبکه است. یکی از ساده ترین پروتکل هایی که به طور خاص برای این منظور تهیه شده است Trivial File Transfer Protocol یا (TFTP) است که در پیشرفت اینترنت نقش مهمی ایفا کرده است.
در ادامه با ما در شتابان هاست همراه باشید.
TFTP چیست؟
پروتکل انتقال TFTP پروتکل بسیار ساده مشتری-سرور است که انتقال فایل ها را در شبکه های رایانه ای مدیریت می کند. مشخصات اصلی TFTP در ژوئن ۱۹۸۱ در RFC 783 منتشر شد. استاندارد فعلی در سال ۱۹۹۲ در RFC 1350 منتشر شده است. به طور پیش فرض ، پروتکل TFTP بر اساس پروتکل حمل و نقل ساده UDP (پروتکل داده های کاربر) که امکان ارسال داده ها را فراهم می کند. بین شرکای ارتباطی بدون به اشتراک گذاشتن یک اتصال ثابت. همچنین اجرای TFTP بر اساس پروتکل های دیگر امکان پذیر است.
پروتکل انتقال فایل بسته گرا ، که بخشی از خانواده پروتکل TCP / IP است ، به طور ویژه طراحی شده است تا در حد امکان کوچک و آسان باشد. در نتیجه ، این روش ها فقط خواندن / نوشتن فایل ها یا نامه از طریق سرور را شامل می شود. بر خلاف همتای معروف FTP (پروتکل انتقال پرونده) ، TFTP نمی تواند فهرست ها یا مجوزها را از طریق chmod لیست کند. TFTP از درگاه ۶۹ برای درخواست استفاده می کند. متعاقباً ، ارتباط از طریق شماره پورت اختصاص داده شده (بین ۱۰۲۴ تا ۶۵۵۳۵) برقرار می شود ، که سرور TFTP در قالب TID ها (شناسه انتقال) به مشتری درخواست کننده ارسال می کند.
TFTP چگونه کار می کند؟
انتقال فایل TFTP همیشه بر اساس درخواست مشتری صورت می گیرد که در آن دسترسی خواندن یا نوشتن درخواست شده است. این درخواست همچنین به عنوان یک درخواست اتصال عمل می کند ، که در صورت دسترسی سرور به شما بصورت خودکار اعطا می شود. مشتری یا سرور سپس پرونده مربوطه را در بلوک هایی با اندازه ثابت ارسال می کند. در نسخه های اصلی پروتکل ، اندازه ثابت هنوز ۵۱۲ بایت بود. از زمان انتشار RFC 2348 ، هم سرور و هم مشتری می توانند اندازه بلوک را به صورت جداگانه تعریف کنند.
انتقال توسط بلاک انجام می شود. قبل از ارسال بلوک بعدی ، هر بلوک باید از طریق یک بسته تصدیق اذعان شود. یک بسته داده کوچکتر از اندازه ثابت پایان انتقال فایل را نشان می دهد. اگر یک بسته در حین انتقال گم شود ، در پایان گیرنده وقفه ای رخ می دهد و از آنها خواسته می شود آخرین بسته ارسال شده را دوباره ارسال کنند. این به فرستنده بسته گمشده را که باید دوباره ارسال شود آگاه می کند. اگر هنگام انتقال پرونده TFTP خطایی رخ دهد ، منجر به ارسال بسته خطایی می شود که در بیشتر موارد انتقال خاتمه می یابد. سه منبع خطای احتمالی وجود دارد:
- بنا به دلایلی ممکن است درخواست کامل نشود (به عنوان مثال پرونده یافت نشد ، کاربر وجود ندارد یا نقض دسترسی وجود دارد ، مانند پرونده حفاظت شده).
- مشتری یا سرور بسته ای را دریافت کرده است که با تأخیر یا تکثیر در شبکه قابل توضیح نیست (مثلاً یک بسته نادرست تشکیل شده).
- دسترسی به یک منبع لازم از بین رفته است (مثلاً دیسک پر است).
مزایا و معایب TFTP:
مزیت TFTP در درجه اول به دلیل سادگی آن است. این پروتکل برای ایجاد امکان خواندن و نوشتن پرونده ها طراحی شده است و بدون نیاز به ایجاد ارتباط بین مشتری و سرور ، این نقش را برآورده می کند. در نتیجه ، پروتکل TFTP نه تنها به راحتی قابل اجرا است ، بلکه راه را برای انتقال سریع فایل هموار می کند. شناسه های انتقال فردی (TID) و شماره های منحصر به فرد بلوک داده اطمینان حاصل می کنند که گیرنده پرونده را به طور کامل دریافت می کند.
با این وجود ، عدم رمزگذاری یا مکانیسم کنترل تأیید اعتبار / دسترسی ، ارسال پرونده های حساس از طریق TFTP را بسیار خطرناک می سازد ، بنابراین باید از گزینه های مطمئن تر مانند FTP پیچیده تر استفاده کرد. علاوه بر این ، حذف و تغییر نام پرونده ها در بسیاری از سرورهای TFTP مجاز نیست.
امیدوارم این مقاله برای شما مفید بوده باشد.
ما را در شتابان هاست دنبال کنید.